سه شنبه 90 خرداد 31 , ساعت 5:10 عصر
در فاصله ی دم و بازدمی
توقف خواهم کرد.
مدادم،
چراغم،
اتاقم،
مادرم،
و این خوشبختی اندوهناک را
پشت سر خواهم گذاشت.
پ.ن:
در این دنیا که مردمانش ، عصا از کور می دزدند ، من از خوش باوری اینجا محبت آرزو کردم ...!
از همه دوستان که این مدت بهشون سر نزدم معذرت می خوام....جبران میکنم.......
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |